വിവാഹജീവിതത്തിന്റെ രജതജൂബിലി ആഘോഷിക്കുന്ന ദമ്പതികളെ പരിചയപ്പെടാനിടയായി. അവരുടേത് പ്രേമവിവാഹമായിരുന്നു എന്ന് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് കൗതുകത്തിന് ഞാന്‍ അവരോടു ചോദിച്ചു: “ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ നിങ്ങളുടെ പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്ന് പറയാമോ?”
“ഓ, അതിനെന്താ” ഭാര്യയാണ് പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയത്. “അച്ചാ, ഞങ്ങള്‍ അഞ്ചു വര്‍ഷത്തോളം പ്രേമിച്ചു. അതിനുശേഷമാണ് വിവാഹം കഴിച്ചത്. തുടക്കം തൊട്ടേ വീട്ടുകാര്‍ക്ക് ഇതേക്കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്നു. വിവാഹാലോചനകള്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അപ്പന്‍ ചോദിച്ചു: ‘നീ അവനെ കല്യാണം കഴിക്കുന്നുവോ അതോ വേറെയാളെ അന്വേഷിക്കണോ?’ ‘ഇതു തന്നെ മതി’ എന്ന് ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ അപ്പന്‍ ചോദിച്ചു: ‘എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ ബന്ധം തന്നെ മതിയെന്ന് പറയാന്‍ കാരണം?’ രണ്ടു കാരണങ്ങളുണ്ട്: ഒന്ന്, അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു തൊഴിലുണ്ട്. രണ്ട്, അഞ്ചു വര്‍ഷമായിട്ടും ഇതുവരെയും തെറ്റായ രീതിയില്‍ ഒന്നു സ്പര്‍ശിക്കുക പോലും ചെയ്തിട്ടില്ല.’
ഒരിക്കല്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ എന്നെ വല്ലാതെ പിടിച്ചുലച്ചു: ‘നമ്മള്‍ ഇഷ്ടത്തിലാണെന്ന് വീട്ടുകാര്‍ക്കറിയാം. നാം തെറ്റില്‍ പതിക്കില്ലെന്ന് അവര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. ആ വിശ്വാസം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്? വിവാഹം കഴിയുന്നതുവരെ നിന്റെ ശരീരത്തില്‍ സ്പര്‍ശിക്കുക പോലും ചെയ്കയില്ലെന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പു പറയുന്നു. അത് എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കും ദൈവത്തിനും കൊടുത്തിരിക്കുന്ന വാക്കാണ്.’ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈ വാക്കുകളാണ് എന്നെ ഏറ്റവുമധികം ആകര്‍ഷിച്ചത്.
ഇരുപത്തിയഞ്ച് വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും അന്നത്തെ സ്‌നേഹവും ആദരവും ഒരു തരി പോലും കുറഞ്ഞിട്ടില്ല. വളര്‍ന്നുവരുന്ന മക്കളോടും ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം പറഞ്ഞുകൊടുത്ത് മറ്റൊരാളുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ ആദരിക്കണമെന്ന് ഞങ്ങള്‍ ഓര്‍മപ്പെടുത്താറുണ്ട്.”
ഇന്നും ഹൃദയത്തിന്റെ കോണില്‍ ആദരവോടെ ഞാന്‍ ആ ദമ്പതികളെ ഓര്‍ക്കുന്നു. പലയിടത്തും ഞാന്‍ അവരെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. പ്രേമം ശരീരങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള അടുപ്പത്തിലേക്ക് വഴുതിവീഴുന്ന ഇക്കാലഘട്ടത്തില്‍ ലിവിങ്ങ് ടുഗെതറും, വിവാഹപൂര്‍വ്വ ലൈംഗികബന്ധങ്ങളും വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുന്നു എന്നത് നഗ്നസത്യമാണ്. അതൊരു തെറ്റായിപ്പോലും പരിഗണിക്കാന്‍ കഴിയാത്തത്ര സെക്കുലറിസത്തിന്റെ ചിന്തകളാണ് ഇന്ന് വിപണിയില്‍ വിറ്റഴിയുന്നത്.
ശരീരത്തിനപ്പുറത്തേക്കുള്ള ആത്മീയതയിലേക്ക് ബന്ധങ്ങള്‍ വളര്‍ന്നില്ലെങ്കില്‍, കുടുംബ ബന്ധങ്ങങ്ങളുടെ അധ:പതനം തുടരുക തന്നെ ചെയ്യും. ജറുസലെം ദൈവാലയത്തില്‍ നിന്ന് കച്ചവടക്കാരെയും ആടുമാടുകളെയുമെല്ലാം പുറത്താക്കിയ ശേഷം ക്രിസ്തു പങ്കുവയ്ക്കുന്ന മഹത്തായ ഒരു ചിന്തയുണ്ട് ‘ശരീരം ദൈവാലയമാണ്’ എന്ന ചിന്ത (Ref: 2:13-25).
അതെ, എനിക്ക് ജന്മം നല്‍കിയ മാതാപിതാക്കളുടെ ശരീരവും എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പുകളുടെ ശരീരവും ഇത് വായിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ശരീരവും ദൈവാലയമാണ്. അവിടെ ദൈവം വസിക്കുന്നു എന്ന ബോധ്യം ഓരോ കൂടിക്കാഴ്ചയിലും നമുക്കുണ്ടാകട്ടെ.
ഫാ. ജെന്‍സണ്‍ ലാസലെറ്റ്
