എന്താണ് സാബത്ത്?- കര്‍ത്താവിന്റെ ദിവസമാണത്. അന്ന് എല്ലാവരും വിശ്രമിക്കുകയും ദൈവത്തെ ഓര്‍ക്കുകയും വേണം; അടിമകള്‍ക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കണം. പക്ഷേ, അതിനെ മനുഷ്യന്‍ വ്യാഖ്യനിച്ച് അപൂര്‍ണ്ണവും പരിഹാസ്യവുമാക്കി തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു. ഇതിനെയാണ് ഈശോ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത്. എന്റെ വാക്കുകളും പ്രവൃത്തിയും ദൈവത്തെയും അവന്റെ നിയമത്തെയും വികലമാക്കാറുണ്ടോ? കൈ ശോഷിച്ചവനെ കര്‍ത്താവ് സുഖപ്പെടുത്തിയെന്നു വായിക്കുമ്പോള്‍ ആ കൈയ്യോടൊപ്പം സുഖപ്പെട്ട അയാളിലെ മറ്റു മേഖലകളെ കൂടി തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കണം. ഒപ്പം സൗഖ്യമാക്കപ്പെടാതെ പോയ ഫരിസേയരുടേയും നിയമജ്ഞരുടെയും രോഗാതുരമായ മനസ്സിന്റെ വൈകൃത്യങ്ങളെയും. എഴുന്നേറ്റു നടുവിലേയ്ക്ക് നീക്കി നിറുത്തപ്പെട്ട ആ പാവപ്പെട്ടവനും, വെറുപ്പിന്റെ രോഷപ്രകടനങ്ങളിലേയ്ക്ക് ‘ശോഷിക്കപ്പെട്ട്’ പിന്നിലേയ്ക്ക് സ്വയം പതുങ്ങിയ ഫരിസേയ പ്രമുഖരും നല്ലൊരു ധ്യാന വിഷയം തന്നെ.
