കയ്യാഫയുടെ മുമ്പിലെ ക്രിസ്തു

ജെരാര്‍ദ് വാന്‍ ഹോന്‍തോസ്റ്റ് (Gerard Van Honthorst)

ഡച്ച് സുവര്‍ണ്ണകല ചിത്രകാരന്മാരില്‍ ഒരാളായിരുന്നു നെതർലാന്റ് കാരനായ ജെരാര്‍ദ്. കൃത്രിമമായ “പ്രകാശ ശൈലി”

ചിത്രങ്ങള്‍കൊണ്ട് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട കലാകാരനാണ് അദ്ദേഹം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹം ഇറ്റാലിയൻ ഭാഷയിൽ “ജെരാർദൊ ദെല്ലെ നൊത്തെ” എന്ന അപരനാമത്തിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. അതായത് ”രാത്രിയുടെ ജെരാര്‍ദ്”. വരയിലെ കൃത്യതയും, നിറങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തിലെ പക്വതയും കൊണ്ട് ഏതൊരു കാഴ്ചകാരനെയും ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ തക്ക മേന്മയുള്ളതാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓരോ ചിത്രങ്ങളും.

റോമിലേക്കുള്ള യാത്ര, കലാകാരന്‍ എന്ന നിലയിലുള്ള ജെരാര്‍ദിന്റെ ജീവിതഗതി തന്നെ മാറ്റി മറിച്ചു എന്നുവേണം കരുതാന്‍. കരവാജൊ എന്ന അതുല്യ പ്രതിഭയുടെ മരണശേഷം, ഏറെ വര്‍ഷം കഴിയുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ റോമില്‍ എത്തുകയും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശൈലിയോടു ചേര്‍ന്നു പോകുന്ന രീതിയില്‍ ചിത്രം വരക്കുകയും ചെയ്തതിനാല്‍ ആദ്യം തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു.

ഏകദേശം 1617-ല്‍ വരയ്ക്കപ്പെട്ടതാണ് ഈ ചിത്രം എന്നാണ് കരുതപ്പെടുന്നത്. ഈ ചിത്രം ആദ്യം സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത് പലാസ്സൊ ജുസ്തീനിയാനിയിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും ഇപ്പോള്‍ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് ലണ്ടനിലെ നാഷണല്‍ ഗാലറിയിലാണ്.

(മത്തായി 26:57-64) ല്‍ വിവരിക്കുന്ന വചന ഭാഗം തന്നെയാണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. യേശുവിനെ പിടിച്ചു ബന്ധിച്ചവര്‍ പ്രധാന പുരോഹിതനായ കയ്യാഫാസിന്റെ അടുത്തേക്ക് അവനെ കൊണ്ടുപോയി എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഈ വചനഭാഗം തുടങ്ങുന്നത്. യേശു കയ്യാഫാസിന്റെ മുമ്പില്‍ വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടുന്ന രംഗമാണ് നാടകീയമായ രീതിയില്‍ ഇവിടെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. പ്രധാന പുരോഹിതനായ കയ്യാഫായുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍ നിശബ്ദനായി നില്‍ക്കുന്ന ഈശോ, അല്ലെങ്കില്‍ വളരെ കുറച്ചു മാത്രം ഉത്തരം മൂളുന്ന ഈശോ.

പ്രധാന പുരോഹിതനെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടുകള്‍ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. തന്റെ മുമ്പില്‍ മേശപ്പുറത്ത് മോശയുടെ നിയമങ്ങളടങ്ങുന്ന പുസ്തകം തുറന്നുവെച്ചുകൊണ്ടാണ് കയ്യാഫാസ് വിചാരണ നടത്തുന്നത്. യേശുവിനു നേരെ ചൂണ്ടപ്പെട്ട കയ്യാഫാസിന്റെ കരങ്ങള്‍ അവനെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നതിന്റെ പ്രതീകമാണ്. കര്‍ത്താവിനെ മിശിഹായായി അംഗീകരിക്കാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന യഹൂദന്മാരുടെ പ്രതിനിധിയാണ് കയ്യാഫാസ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മരണത്തിനു മുറവിളി കൂട്ടുന്നവരുടെ ജല്പനങ്ങള്‍ക്ക് കൂട്ടുനില്‍ക്കാനാണ് അയാളും ശ്രമിക്കുന്നത്.

ചിത്രരൂപീകരണത്തിനു പിന്നില്‍

ജെരാര്‍ദ് റോമില്‍ കഴിച്ചു കൂട്ടിയ കാലഘട്ടത്തില്‍ ഗുസ്തീനിയാനി എന്ന പ്രഭു കുടുംബക്കാര്‍, വിലപ്പെട്ട ചിത്രശേഖരങ്ങള്‍കൊണ്ട് സമ്പന്നമായ അവരുടെ ബംഗ്ലാവിലേക്കായി ചിത്രങ്ങള്‍ വരയ്ക്കാന്‍ ഈ ചിത്രകാരനെയും ക്ഷണിച്ചു എന്നു വേണം കരുതാന്‍. അവിടെയുള്ള ചിത്രങ്ങളെപ്പറ്റി കൃത്യമായ പഠനം നടത്തുന്നതിനും, പുതിയവ വരയ്ക്കുന്നതിനുമായി ചെറുപ്പകാരായ പല കലാകാരന്മാരും ഇങ്ങനെ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ആ കൂട്ടത്തില്‍ ലൂക്കാ കമ്പിയാസൊ (Luca Cambiaso) യുടെ ”ക്രിസ്തു കയ്യാഫാസിന്റെ മുന്നില്‍” എന്ന ഒരു പെയിന്റിംങ് തീര്‍ച്ചയായും ജെരാര്‍ദിനെ ആകര്‍ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം എന്നും അതുതന്നെയാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു ചിത്ര പിറവിക്കു പിന്നില്‍ എന്നുമാണ് നിരൂപകര്‍ പറയുന്നത്.

യേശുവിന്റെ പീഢാനുഭവ വഴികളില്‍ തികച്ചും നാടകീയമായ നിമിഷങ്ങളിലൊന്നാണ് യേശുവും കയ്യാഫാസും തമ്മിലുള്ള കണ്ടുമുട്ടല്‍ എന്ന തിരിച്ചറിവാണ് ഇങ്ങനെ ഇത്രയും വലിയ ഒരു ചിത്ര രചനയ്ക്ക് ജെരാര്‍ദീനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

നിഷേധാത്മകവവശം

വലിയ ക്യാന്‍വാസില്‍ വരയ്ക്കപ്പെട്ട ചിത്രം എന്നു പറയാമെങ്കിലും അതില്‍ ഏറെയും ഇടങ്ങള്‍ ശൂന്യമായി കിടക്കുന്നതിനാല്‍ കാഴ്ചക്കാരന്റെ വീക്ഷണത്തിന് അല്‍പം അസ്വസ്ഥതകള്‍ സൃഷ്ടിക്കുകയും, നോട്ടവും ശ്രദ്ധയും പ്രധാനമായും രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങളില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങിപ്പോവുകയും ചെയ്യുന്നത് സ്വാഭാവികമാണ്. കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ചിത്രത്തിന്റെ താഴെഭാഗത്ത് മാത്രമാണ് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്നതും, അതിന്റെ മുകള്‍ ഭാഗം ശൂന്യമായി കിടക്കുന്നു എന്നതും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം തന്നെയാണ്. ശൂന്യമായി കിടക്കുന്ന ചിത്രത്തിലെ ഇടങ്ങള്‍ ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു എന്ന് കാഴ്ചക്കാരന് തോന്നിയാല്‍ അതില്‍ തെറ്റുപറയാന്‍ കഴിയില്ല. കാരണം ഇതില്‍ ചലനാത്മകത തോന്നുന്നത് പ്രധാനമായും രണ്ടുകഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കാണ്. ചുറ്റും നില്‍ക്കുന്ന മറ്റുകഥാപാത്രങ്ങള്‍ വെറും കാഴ്ചക്കാര്‍ മാത്രമാണ്. ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചിട്ട് ഉത്തരം കിട്ടാത്തതിന്റെ അസ്വസ്ഥതകള്‍ പ്രധാന പുരോഹിതന്റെ ഭാവങ്ങളില്‍ നിന്നും പ്രകടമാണ്. എന്നാൽ ശാന്തത ഒട്ടും കൈവിടാത്ത, നിശബ്ദതയോടെ മാത്രം ചോദ്യങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ക്രിസ്തു. പുറകില്‍ നില്‍ക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങള്‍ കാഴ്ചക്കാര്‍ മാത്രമാണെങ്കിലും ആകാംഷയുടെ മുഖഭാവങ്ങള്‍ പ്രകടമാണുതാനും. ക്രിസ്തുവിലേയ്ക്ക് കണ്ണുനട്ടിരിക്കുന്നവരാണ് അതില്‍ കൂടുതല്‍ പേരും, അവന്‍ പറയുന്നതെന്താണെന്നറിയാനും, പറയുന്നതില്‍ തെറ്റുകളുണ്ടോ എന്നു കണ്ടുപിടിക്കാനുമുള്ള വ്യഗ്രതയുള്ളവരാണെന്ന് അവരുടെ മുഖഭാവങ്ങളില്‍ നിന്നും വ്യക്തമാണ്.  അതില്‍ ഒരാള്‍ മാത്രമാണ് പ്രധാന പുരോഹിതനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.

ലോകം മുഴുവന്‍ കുറ്റം വിധിച്ചാലും, പരിഹാസത്തോടെ, പതനം കാണുവാന്‍ കാത്തിരുന്നാലും, നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാന്‍ ഒന്നുമാത്രം മതി. പതറാത്തൊരു മനസ്സും, സത്യം വിജയിക്കും എന്ന അടിയുറച്ചൊരു വിശ്വാസവും. ഇതാണ് ഈ ചിത്രം നമ്മോടു പറയുക. കുറ്റം വിധിക്കുന്ന ആയിരം വിരലുകള്‍ നമുക്ക് നേരെ ചൂണ്ടപ്പെട്ടാലും, നിന്ദനത്തിന്റേയും, പഴിചാരലുകളുടെയും അനുഭവങ്ങള്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടാലും, നീതിയും സത്യവും കുടികൊള്ളുന്ന ഒരു മനസ്സിന്റെ ഉടമയെ ആര്‍ക്കും പരാജയപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയില്ല.

ഈ ചിത്രം കാണുന്ന ഏതൊരുവനിലും ആദ്യം വരുന്ന ചിന്ത വൈപരീത്യങ്ങളുടേതാണ്. അതായത്, കയ്യാഫാസിന്റെ അറിവിന്റെ കനം തൂങ്ങിയ അഹംഭാവം നിഴലിക്കുന്ന മുഖവും ശാന്തശീലനായ യേശുവിന്റെ മുഖവും തമ്മിലുള്ള വൈപരീത്യം. മെഴുകുതിരിയുടെ ഇത്തിരി വെട്ടത്തില്‍ അത് വളരെ വ്യക്തമാണുതാനും.

ഫാ.സാബു മണ്ണട